Co zrobić, gdy Dziecko kłamie?
– sposób Wolontariusza Akademii Przyszłości
Zastanawiasz się, co zrobić, gdy Dziecko kłamie? Zbyszek, Wolontariusz z Akademii Przyszłości, wymyślił grę „Prawda-fałsz”, dzięki której 10-letni Witek dowiedział się, że nie warto kłamać. Wprowadzenie tej gry do wspólnej zabawy może być początkiem odpowiedzi na pytanie: jak oduczyć Dziecko kłamać, a nawet gotowym rozwiązaniem. Zasady gry opisujemy poniżej.
Dlaczego Dzieci kłamią?
Kłamią z różnych powodów, to może być:
- chęć uniknięcia konsekwencji swoich czynów,
- nieświadomy sposób zwrócenia uwagi na niezaspokojone potrzeby,
- chęć zaimponowania rówieśnikom,
- potrzeba bycia w centrum uwagi.
Jak reagować na kłamstwa?
Należy spokojnie wysłuchać, co Dziecko ma do powiedzenia. A także:
- zadawać pytania, aby zrozumieć, dlaczego Dziecko skłamało.
- wyjaśniać konsekwencje. Istotne jest, aby Dziecko zrozumiało, że kłamstwo ma negatywne konsekwencje. W tym kroku pomoże –> Gra „Prawd i Fałsz” opisana przez Wolontariusza.
Wspieraj Dzieci z Akademii Przyszłości,
by nie czuły się same w budowaniu wiary w siebie.
Ufunduj Indeks dla Dziecka z Akademii Przyszłości
i daj mu szansę na lepszą przyszłość.
Dlaczego Dziecko kłamie? Na przykładzie 10-letniego Witka
Poznajmy historię konkretnego chłopca, z którym spotyka się Wolontariusz z Akademii Przyszłości i jego powody mijania się z prawdą.
„Witek ma 10 lat i chodzi do 4 klasy. Jest bardzo inteligentnym i wrażliwym chłopcem. Zdarza się, że Dzieci z klasy bywają dla Witka złośliwe i niemiłe, co staje się powodem konfliktów. Często skutkiem takich wydarzeń są sytuacje, kiedy Witkowi zdarzało się mijać z prawdą bądź przeinaczać fakty. To z kolei generowało dalszy ciąg sytuacji, gdzie wcześniejsze nieprawdy wpływały na utratę zaufania i posądzenie o wymyślanie historii, aby przyciągnąć uwagę” – opisuje Wolontariusz.
Co zrobić, gdy Dziecko kłamie? – zagraj w „Prawda-fałsz”
„Aby ukazać Witkowi przykre skutki kłamania, zainspirowany przez zaprzyjaźnioną Wolontariuszkę, wymyśliłem grę Prawda-fałsz” – wspomina Wolontariusz.
„Początkiem gry jest wymyślenie dwóch postaci: pozytywnego bohatera i czarnego charakteru. Wspólnie, poprzez opisy cech, wyglądu i specjalnych zdolności – stworzyliśmy obie postaci. Ciekawą sprawą było uczestniczenie w tym, gdyż pokazało, co Witkowi kojarzy się z postacią negatywną, a co z pozytywną. Dla każdej z postaci przygotowałem kartkę z konturem człowieka, obok którego umieściliśmy opis. Ja grałem czarnym charakterem, a Witek dobrym bohaterem” – wyjaśnia Wolontariusz.
„Potrzebne do gry: pionki symbolizujące postaci, sześciościenna kostka do gry (bądź stosowana aplikacja), wcześniej przygotowana plansza o 30 polach”.
Zasady gry „Prawda-fałsz”
Tłumaczy Zbyszek:
„Każda z postaci porusza się po planszy w tym samym tempie – przesuwa się zawsze tylko o jedno pole do przodu. Po przesunięciu pionka o jedno pole, należy zdecydować: czy bohater powie prawdę, czy fałsz – rozsądzi to rzut kostką.
Dobry bohater mówi nieprawdę, gdy na kostce wypadnie 6, w innych sytuacjach mówi prawdę. Zły bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1 lub 2, w pozostałych sytuacjach kłamie.
Za każdą nieprawdę zawodnik dorysowuje jeden łańcuch, linę krępującą na konturze swojej postaci (symbolizującą kłamstwo).
W ten sposób zawodnicy przechodzą planszę pole po polu. Gdy wejdą na pole specjalne (zaznaczone podkreśleniem), ich szansa powiedzenia prawdy lub fałszu zmienia się”.
Opis pól specjalnych:
Pole nr 1. Spotkanie z przyjacielem (zwiększasz swoją szansę na powiedzenie prawdy o jeden). Co to oznacza?
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-6 (zawsze);
- Zły bohater mówi prawdę, gdy na kostce wypadnie 1-3.
Pole nr 6. Przestraszyłeś się (Twoja szansa na powiedzenie prawdy zmniejsza się o dwa).
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-3;
- Zły bohater zawsze na tym polu kłamie.
Pole nr 12. Popełniasz błąd i się go wstydzisz (zmniejsz swoją szansę na powiedzenie prawdy o dwa).
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-3;
- Zły bohater zawsze na tym polu kłamie.
Pole nr 18. Rozmowa z mamą (zwiększ swoją szansę na powiedzenie prawdy o jeden).
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-6 (zawsze);
- Zły bohater mówi prawdę, gdy na kostce wypadnie 1-3.
Pole nr 24. Dobry przykład kolegi (zwiększ swoją szansę na powiedzenie prawdy o jeden).
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-6 (zawsze);
- Zły bohater mówi prawdę, gdy na kostce wypadnie 1-3.
Pole nr 30. Presja kolegów z klasy (zmniejsz swoją szansę na powiedzenie prawdy o dwa).
- Dobry bohater mówi prawdę, gdy wyrzuci 1-3;
- Zły bohater zawsze na tym polu kłamie.
Zakończenie gry: Kiedy oba pionki dotrą już do mety, oceniamy, która z postaci ma narysowane na swoim konturze więcej krępujących lin i łańcuchów.
Podsumowanie: W czasie naszej rozgrywki, oczywiście trochę dzięki rachunkowi prawdopodobieństwa, postać czarnego charakteru miała na sobie o wiele więcej krępujących lin i łańcuchów”.
Jak oduczyć Dziecko kłamać? – rozmowa o kłamstwie i prawdzie
„Zapytałem Witka, która z naszych postaci ma mniejszą swobodę ruchów? Odparł, że czarny charakter. Powiedziałem mu, że tak też jest z ludźmi, którzy mówią nieprawdę. Ich kłamstwa krępują ich i utrudniają im życie. Wspomniałem, że czasem to, że mówimy nieprawdę zależy od okoliczności, od innych osób, od tego jak się czujemy. Niektóre sytuacje powodują, że łatwiej nam jest skłamać (strach, lęk, presja, wstyd), a inne, że skłaniamy się bardziej ku mówieniu prawdy (podzielenie się z zaufaną osobą, bliskie osoby, przykład innych)” – wyjaśnia Wolontariusz.
Nie warto kłamać – sukces Witka
Wolontariusz podzielił się sukcesem swojego Podopiecznego: „Witek dowiedział się, że nie warto kłamać. Wspaniałym doświadczeniem było oglądanie, jak poprzez grę, Witek, może nawet nieco dotkliwie, przekonywał się, że kłamanie najbardziej szkodzi jemu samemu”.
Wspieraj Dzieci z Akademii Przyszłości,
by nie czuły się same w budowaniu wiary w siebie.
Ufunduj Indeks dla Dziecka z Akademii Przyszłości
i daj mu szansę na lepszą przyszłość.
To również Cię zainteresuje:
