Aga Rogala, terapeutka Rodziców, pyta: Masz czas budować pewność siebie Dziecka?
Zatrzymaj się na chwilę – jako Wolontariusz_ka, który pracuje z Dzieckiem albo – jako Darczyńca_czyni Indeksu Sukcesów, który wspiera team Wolontariusz-Dziecko. Zatrzymaj się i podaruj to, co najcenniejsze w relacji międzyludzkiej. Dorośli związani z Akademią Przyszłości podarowują Dzieciom czas i uwagę. Aga Rogala, Terapeutka Rodziców, podała ważną wskazówkę, jak to osiągnąć: „Akademia Przyszłości to taki sprawdzony adres, pod który możesz się udać, gdy chcesz otworzyć się na dawanie”. A efekty mogą Cię zaskoczyć. Terapeutka opowiada o nich w rozmowie z Akademią Przyszłości.
Kto z nas nie marzy o tym, by w swoim rozpędzonym życiu na chwilę zatrzymać się, rozejrzeć dookoła, przełamać codzienną rutynę? Choć to tak potrzebne, odkładane jest zazwyczaj na koniec „to-do” listy. Dlatego warto taką chwilę uwagi zaplanować, umówić się ze sobą na choćby godzinę w tygodniu. Wciskasz pauzę. Wychodzisz z kołowrotka. I spoglądasz na świat innymi oczami. Może oczami Dziecka? – mówi terapeutka.
Zobacz rozmowę Agi Rogali z Agnieszką Grzechnik, Dyrektorką Akademii Przyszłości:
Masz czas? Zostań Wolontariuszem Akademii Przyszłości w edycji 2024/25. Każde z Dzieci, które wspiera Akademia, potrzebuje obecności Wolontariusza lub Wolontariuszki – dorosłej osoby, która w czasie indywidualnych spotkań będzie umacniać ich poczucie wartości. Jedno z tych Dzieci potrzebuje Ciebie – osoby, która podaruje mu godzinę tygodniowo.
Akademia Przyszłości: Czy wrzesień dla dzieci to trudny czas? Jak wspierać najmłodszych w powrocie do szkoły, ale i w zmianach, które są nieodłącznym elementem ich życia? Prosimy o wskazówki szczególnie dotyczące uważności, które możemy wprowadzić do naszej codzienności, a które nie zajmują wiele czasu.
Aga Rogala: Wrzesień może być dla Dzieci trudnym czasem. Ale wcale nie musi nim być. Może być również źródłem podekscytowania, oczekiwania na coś nowego, wypatrywaniem przygody. Dzieci uważnie nam się przyglądają. Jak reagujemy na wizję zmiany? Czy ten dorosły boi się, frustruje, czy raczej ciekawi go, co nowego się wydarzy i przyjmuje to z otwartością?
Tak czy inaczej, zmiany są normalnym i potrzebnym elementem w życiu, są etapami, które czasem ratują nam życie, bo zmuszą do zrobienia czegoś inaczej, zatrzymania się, wejścia w coś nowego. Mamy prawo czuć i niepokój, i ekscytację, równocześnie. Uważność w kontekście wspierania Dzieci w tych kwestiach, polega na zauważaniu przeżywanych emocji. Pomocy w ich opisaniu. „To chyba dla ciebie trudna sytuacja, prawda? Z jednej strony cieszysz się/chcesz spróbować czegoś nowego/masz ochotę na…, a z drugiej brakuje ci…/chciałbyś…/tęsknisz za…/obawiasz się, że… . Można tak się czuć, wszystko jest w porządku”. Takie zdanie daje Dziecku pełną uwagę i akceptację dorosłego. Jeśli nie towarzyszy temu przekonywanie do czegoś, tłumaczenie, że powinno czuć się inaczej, pozwala Dziecku zaakceptować tę huśtawkę emocji i zrobić samodzielny krok do przodu. Dajmy sobie na to chwilę. Chwilę uwagi, chwilę zatrzymania się. Chwilę otworzenia na tego drugiego, małego człowieka, któremu kilkoma zdaniami, poświęconym czasem, możemy tak bardzo pomóc.
AP: Co można zrobić w jedną godzinę w tygodniu? Często wydaje nam się, że angażowanie się w rozmowę i bycie dla kogoś wymaga czasu, którego mamy przecież tak mało.
Aga Rogala.: Wydaje się, że każdy moment w naszym pędzącym do przodu życiu jest na wagę złota. Moje cele. Moje plany. Moje… A jednak czas przecieka nam przez palce, te bezcenne momenty wytracamy gdzieś po drodze, a skupienie na sobie wcale nie daje takiej satysfakcji, jak się wydawało. Godzina w tygodniu to tak mało, prawda? A przecież tak wiele osób marzy o tym, by choć na godzinę znaleźć się w innym miejscu, przy czyimś boku, poczuć się wysłuchanym, zaopiekowanym, zauważonym. Jako dorośli, mamy większy wpływ na to, czy to marzenie nam się spełni, niż Dzieci, które mogą najwyżej mieć nadzieję, że ktoś to marzenie urzeczywistni. Czy zdajemy sobie sprawę, że to MY spełniamy im te marzenia? Że oddając godzinę ze swojego życia, dajemy drugiemu człowiekowi znacznie więcej niż 60 minut? Nawet jeśli to rozmowa, to nie jest TYLKO rozmowa. To AŻ rozmowa.
AP: W naszym życiu ważna jest pewność siebie. Budować ją należy już od najmłodszych lat. Jakie cechy, wiedzę należy posiadać, by wspierać najmłodszych? A może wystarczy jedynie chwila uwagi i wysłuchania.
Aga Rogala: Rodzice często pytają mnie, co mogą zrobić, by budować w swoich dzieciach pewność siebie. Pierwszym krokiem do odpowiedzi może być odniesienie się do swoich własnych wspomnień. Który dorosły pomagał mi, jako Dziecku, poczuć się pewnie? To nie musi być Rodzic. Może to była babcia, nauczycielka lub trener. Co takiego robiła i robił, że to tak dobrze na mnie działało? Jestem pewna, że cechą wspólną tych wszystkich osób będzie to, że poświęcali swój czas i uwagę, by ze mną, Dzieckiem, być. Słuchali tego, co mam do powiedzenia, okazywali mi zaciekawienie i traktowali mnie serio. To nie mądre tyrady albo superrozwijające zajęcia budują w Dzieciach pewność siebie. To poczucie, jakie daje relacja z Dorosłym, że jestem w porządku, warto ze mną być. Poświęcanie mi czasu jest dla tego kogoś fajne. Tak po prostu. To najważniejsze.
AP: Czy od najmłodszych można się czegoś nauczyć? Czy czas z Dzieckiem może być dla nas czasem na samorozwój?
Aga Rogala: Wydaje mi się, że nie ma dorosłego, nie tylko Rodzica, który doświadczywszy relacji z Dzieckiem nie powiedziałby, że jest dzięki tej relacji trochę innym człowiekiem. Usłyszałam kiedyś takie zdanie, że prawdziwa bezinteresowność nie istnieje. Nawet jeśli robisz coś DLA kogoś i teoretycznie nie masz z tego żadnych wymiernych korzyści, to i tak czujesz się ze sobą lepiej, przypisujesz sobie pozytywne cechy, rozwijasz się dzięki temu, że dajesz. Jakby z tą bezinteresownością nie było, prawdą jest, że to wszystko otrzymujemy – dając. Masz czas na chwilę uwagi? Oddając go Dzieciom widzisz więcej, sięgasz głębiej – bo wychodzisz ze swojego ego. Zwracasz uwagę na coś innego niż zwykle. Stajesz się uważniejszy i uważniejsza. Niektórzy z nas odkrywają w sobie nowe zainteresowania- pedagogiczne, psychologiczne, artystyczne, przyrodnicze. Nie było na to czasu w dorosłym życiu, nie przyszłoby nam do głowy, by zrobić to dla siebie, ale dla dziecka- owszem. Zaczynamy działać, poszukiwać sposobów i informacji, czytać inną niż dotychczas literaturę. I nagle „o rany, nie wiedziałam, że ja tak potrafię”. Zachwyt w oczach Dziecka, wdzięczność, radość z tego, że to właśnie ja jestem tu teraz z nim… Naprawdę, znacznie więcej dostajesz niż dajesz.
AP: Dlaczego warto zaangażować się w wolontariat w Akademii Przyszłości?
Aga Rogala: Akademia Przyszłości to taki sprawdzony adres, pod który możesz się udać, gdy chcesz otworzyć się na dawanie. Choćby na tę godzinę tygodniowo dla Dziecka, któremu to pomoże zbudować pewność siebie. Nie trzeba na własną rękę poszukiwać, bo tu jest sprawdzony program i doświadczona ekipa. Akademia dostarcza wskazówek, które pomogą nawet tym osobom, które nigdy dotąd nie robiły czegoś podobnego. Ale w ich życiu przyszedł czas na zmianę. Na oddanie chwili swojego czasu i uwagi Dziecku, dla którego to może być game changer. Niewykluczone, że będzie to też game changer w życiu dorosłego.
Dziękujemy za rozmowę.
Aga Rogala poleca książki
„Mów, słuchaj i zrozum. Zadbaj o poczucie własnej wartości swojego dziecka” Petra Krantz Lindgren
Krótko, treściwie i zgodnie z tytułem. Z perspektywy matki, psycholożki i konsultantki rodziców.
„Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały. Poradnik przetrwania dla rodziców dzieci w wieku 2-7 lat”. Wcale nie tylko dla rodziców i zdecydowanie przydatne także przy starszych dzieciach. Proste podpowiedzi odnośnie wspierania w emocjach, mądrych pochwał, trudnych zachowań i w wielu innych kwestiach.
„Playful parenting. Rodzicielstwo przez zabawę” dr Lawrence J.Cohen
Praktyczne wskazówki, jak wykorzystać zabawę dorosłego z dzieckiem, by m.in. wzmacniać poczucie własnej wartości, budować relacje, rozwiązywać problemy.
„Jak mówić NIE. O wyznaczaniu granic w relacjach, w szkole i w internecie” Michelle Elman
Choć książka skierowana jest do dziewcząt, mądry dorosły zrobi z niej świetny użytek nie tylko w relacji z chłopcem, ale też na swój własny użytek. Soczyste lekcje asertywności.
„Nie strach się bać. Jak pomóc dziecku oswoić lęki i zmartwienia” Lewrence J. Cohen
Proste do zastosowania rady i narzędzia, które wzmocnią dzieci w radzeniu sobie z niepokojem i obezwładniającym strachem. Dorośli także skorzystają, choć przecież oni niczego się nie boją 😉
Aga Rogala
Psycholożka, terapeutka Rodziców, podcasterka i mówczyni. Autorka książki “Poukładaj to sobie w głowie”. Tytuł magistra uzyskała na Wydziale Nauk o Wychowaniu na Uniwersytecie Łódzkim. Doświadczenie pracy z Dziećmi budowała od 16 roku życia – 8 lat prowadziła kółka zainteresowań, grup kolonijnych itp. z Dziećmi z trudnych, łódzkich dzielnic. Następnie była praca w żłobku, przedszkolu i szkole oraz wiele lat w klubie malucha. Kraków, Warszawa, Łódź. Mamą po raz pierwszy została w 2009 roku. Ma dwóch synów i córkę.
Już będąc na studiach żyła w zgodzie ze społecznikowską i sceniczną pasją. W życiu zawodowym tworzyła warsztaty i cykle zajęć dla Dzieci, Rodziców i Wychowawców. Ma za sobą dziesiątki odbytych spotkań, grup i szkoleń. Ponad 100 nagranych na YouTube filmików! Uwielbia to z powodu realizowanej misji jak również, no cóż… sceniczne z niej zwierzę.
Masz czas? Zostań Wolontariuszem Akademii Przyszłości w edycji 2024/25. Każde z Dzieci, które wspiera Akademia, potrzebuje obecności Wolontariusza lub Wolontariuszki – dorosłej osoby, która w czasie indywidualnych spotkań będzie umacniać ich poczucie wartości. Jedno z tych Dzieci potrzebuje Ciebie – osoby, która podaruje mu godzinę tygodniowo.
To również Cię zainteresuje: